Een kwestie van luisteren en vragen stellen

© Erwin Donvil

De juiste vragen stellen

 

Koen Vastmans werkt al bijna 30 jaar voor KBC. Enkele jaren geleden ruilde hij binnen de IT-afdeling zijn functie in een ontwikkelingsteam in voor een job als coach. Sinds 2014 reisde hij in opdracht van BRS al drie keer naar Peru. Daar werkt hij samen met Ciderural, een koepelorganisatie van 14 spaar- en kredietcoöperaties en 5 landbouwcoöperaties, die ook gesteund wordt door de Belgische ngo SOS Faim. 

“Dat het niet om een eenmalig samenwerking ging, was duidelijk van in het begin. Maar dat de opdracht zo lang zou duren, had ik niet verwacht. In 2014 vroeg BRS mij om Ciderural en de coöperaties te helpen bij de bouw van een nieuw IT-systeem. Het systeem waarmee zij werkten, werd met kunst- en vliegwerk in de lucht gehouden en was dringend aan vervanging toe. Het was niet de bedoeling dat ik zelf een systeem zou ontwikkelen. Mijn taak bestond erin de voorstellen die op tafel lagen vanuit mijn IT-achtergrond te evalueren en Ciderural en de coöperaties te begeleiden in het maken van de juiste keuzes. 

De begeleiding van zo een traject is vooral een kwestie van vragen stellen: waarom zijn die bepaalde zaken belangrijk voor jullie? Wat is de meerwaarde van de elementen die je zelf naar voren schuift? En is de technologie die jullie op het oog hebben hiervoor geschikt? En goed luisteren hoort daar evenzeer bij. En niet alleen oog hebben voor de zwakke punten in hun verhaal, maar ook voor de sterke. Ze hebben uiteindelijk zelf heel wat kennis. 

Bij mijn eerste bezoek zag het traject naar het nieuwe IT-systeem er niet zo gunstig uit. Ik ben een tweede keer gegaan om samen met hen een nieuwe richting te bepalen. Uit een aantal opties die toen op tafel lagen, hebben de mensen van Ciderural en de coöperaties samen met mij een voorstel gedestilleerd dat ons het beste leek. Maar in plaats van dat verder uit te werken, lag er een tijd later plots een heel ander plan op tafel. Een vaag ontwerp met bedenkelijke technologie, zonder budget of een lijst van vereisten. Ik had daar heel veel vragen bij en ging, samen met Jacques De Raeymaeker van het BRS-Instituut, heel snel opnieuw naar daar om dit voorstel te evalueren en met hen te bespreken. 

Er zijn in die twee jaar tijd dus heel veel bochten genomen in dit traject. En het duurt veel langer dan verwacht. Toch heb ik er geen seconde spijt van dat ik hieraan begonnen ben. Het blijft me boeien. En na al die tijd groeide een verbondenheid waardoor ik me betrokken voel bij wat er met Ciderural en de coöperaties gebeurt. 
Ik heb ondertussen ook BRS beter leren kennen. Ik waardeer hun aanpak om mensen zelfredzaam te maken. Dat is een investering op langere termijn. Met veel plezier lever ik hieraan een bijdrage, vanuit mijn ervaring in de financiële wereld.

Door zoveel mensen te ontmoeten die vol zijn van hun coöperatie, ben ik ondertussen ook echt geïnteresseerd geraakt in het coöperatieve gedachtegoed. In Peru zijn coöperaties diep in de maatschappij geworteld. De manier waarop mensen daar proberen om het samen voor elkaar beter te maken, is fascinerend. Dat idee, dat iedereen beter moet worden van wat je doet, pak ik zeker mee naar mijn werk hier.”