Een samenwerking op lange afstand? Geen probleem: Skype en e-mail helpen je op weg! Maar ter plaatse de realiteit ervaren en rechtstreeks met mensen praten blijft belangrijk. Dat ondervonden ook KBC-collega’s Stef Cops en Jeroen Rottiers toen ze in opdracht voor BRS naar Addis Abeba in Ethiopië trokken.
Stef: “We werkten daar vijf dagen samen met microfinancieringsinstelling Wasasa, een partner van BRS. ‘Wasasa’ betekent ‘draagberrie’, wat symbool staat voor de hulp die zij bieden aan arme boeren.”
Jeroen: “Deze microfinancieringsbank kwam met twee vragen. Eén daarvan ging over het aantrekken van meer spaargeld om tegemoet te komen aan het stijgend aantal kredietaanvragen. Daarover hebben andere collega’s zich ontfermd. De tweede vraag ging over kredieten. En omdat Stef en ik binnen KBC op de kredietdienst voor land- en tuinbouw werken, kwam die bij ons terecht.”
Stef: “Nu was die vraag aanvankelijk heel vaag. Pas na veel over en weer bellen en mailen werd onze opdracht concreet: begeleiding bieden bij het samenstellen van het takenpakket van hun nieuwe landbouwexpert.”
Jeroen: “Eens we daar waren, spraken we met een heleboel mensen: medewerkers van een plaatselijk kantoor van de microfinancieringsinstelling en de boeren zelf. Pas daarna, op de laatste dag van onze missie, zaten we met de mensen van de bank samen om de rol van hun landbouwexpert af te lijnen.”
Stef: “We merkten meteen dat het niet zo evident was om onze ervaring te vertalen naar die van hen, en omgekeerd. Alleen al de term ‘land- en tuinbouw’ zorgde voor verwarring. Als wij een koe als voorbeeld gebruikten, zeiden zij: dat is geen landbouw. Dat is business.”
Jeroen: “Voor hen is landbouw wat je op de akkers teelt. Mais, graan, … Wat je zaait en oogst. Niet de dieren. Zulke misverstanden merk je sneller op als je samen aan tafel zit. Je kan dan makkelijker bijsturen en zo het gesprek verdiepen.”
Stef: “Bovendien komen tijdens zo’n persoonlijk contact vaak ook andere vragen bovendrijven. Een voorbeeld. Traditioneel geeft Wasasa kredieten aan groepen van landbouwers. De boeren zijn dan samen verantwoordelijk voor hun krediet. Naarmate de landbouw evolueert en de bank groeit, worden de aangevraagde kredietbedragen groter. Niet iedereen in de groep is dan nog bereid mee garant te staan. Daarom overweegt Wasasa om individuele kredieten te verstrekken. Maar omdat dat nieuw is voor hen, zitten ze met veel vragen. Daarmee kwamen ze dan bij ons aankloppen.”
Jeroen: “De cruciale vraag is: welke richting willen ze uitgaan? Houden ze vast aan groepskredieten en proberen ze hiermee steeds meer arme boeren te bereiken? Of richten ze zich op de klanten die doorgroeien door hen individuele kredieten aan te bieden? Een moeilijke beslissing waar ze goed over moeten nadenken!”
Stef: “En dat doen ze. Ze wilden heel graag weten hoe wij bij KBC bepalen hoeveel krediet iemand nodig heeft en hoe je inschat of je kredietnemer die lening kan terugbetalen. Die ervaring deel je dan graag, als collega’s onder elkaar. Uiteindelijk zijn wij kredietmensen net als zij. En dat schept een band.”
Jeroen: “En dat is ook de toekomst, denk ik: onze kennis en expertise delen. Collega’s van KBC vragen er ook naar. Het leeft steeds meer. Ja, hier zit zeker muziek in!”